دکترسید مسعود سیدی

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :

فصل اول:کلیات پژوهش

. 1

. 2

… 3

.. 6

.. 6

.. 7

8

فصل دوم: ادبیات و پیشینه پژوهش

. 10

… 12

.. 14

… 15

… 16

. 16

.. 17

… 19

.. 19

… 20

. 21

.. 22

.. 24

… 25

26

.. 28

29

.. 29

30

.. 31

.. 33

.. 33

… 35

.. 38

. 38

39

. 40

.. 44

.. 44

. 55

… 67

… 69

.. 71

فصل سوم: روش تحقیق

. 73

.. 73

.. 73

… 74

.. 74

74

… 75

فصل چهارم: تجزیه و تحلیل داده ها

. 76

.. 76

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری

. 81

.. 83

.. 87

.. 87

88

     منابع فارسی

    منابع انگلیسی

       پیوست

 فهرست جداول

عنوان                                                                                                    صفحه

جدول4-1: توزیع حجم نمونه آماری بر اساس افراد شرکت کننده 76

جدول4-2: مقایسه میانگین وزنی پاسخ ها با میانگین فرضی 3 به منظور بررسی تاثیر تعطیلات به روی عملکرد تحصیلی.. 77

جدول4-3: مقایسه میانگین وزنی پاسخ ها با میانگین فرضی 3 به منظور بررسی تاثیر تعطیلات به روی عملکرد رفتاری دانش آموزان. 78

جدول 4-4 : تفاوت بین نظرات دانش آموزان ، دبیران و مدیران نسبت به تاثیر تعطیلات بر عملکرد اموزشی دانش آموزان. 79

جدول 5-4 : تفاوت بین نظرات دانش آموزان ، دبیران و مدیران نسبت به تاثیر تعطیلات بر عملکرد رفتاری  دانش آموزان. 80

چکیده

هدف از تحقیق حاضربررسی تأثیر آسیبهای تعطیلات بر عملکرد آموزشی و عملکرد رفتاری دانش آموزان از دیدگاه مدیران، دبیران و دانش آموزان شهر مرودشت بود.. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت بود از تمامی مدیران، دبیران و دانش آموزان  مقطع متوسطه آموزش و پرورش شهرستان مرودشت در سال تحصیلی 89-88 شامل60 نفر مدیر ، 500 نفر دبیر و 8000  دانش آموز که از بین آنها نمونه ای به تعداد 18 مدیر،150 دبیر و200 دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات در این تحقیق پرسش نامه  سنجش عملکرد رفتاری و آموزشی بود .برای اندازه گیری و تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد که در سطح آمار  توصیفی (‌ محاسبه ی فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد) و در سطح آمار استنباطی از آزمون تی­تست و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد نتایج تحقیق نشان داد.

.- از نظر دانش آموزان، معلمان و مدیران، تعطیلات بر عملکرد تحصیلی(آموزشی) دانش آموزان تاثیر منفی داشت و میزان تاثیر منفی تعطیلات بر عملکرد تحصیلی نسبتا زیاد بود. همچنین از نظر دانش آموزان، معلمان و مدیران، تعطیلات بر عملکرد رفتاری دانش آموزان تاثیر منفی داشت و میزان تاثیر منفی تعطیلات بر عملکرد رفتاری دانش آموزان نسبتا زیاد بود. همچنین بین نظرات دانش آموزان ، دبیران و مدیران نسبت به تاثیر تعطیلات بر عملکرد آموزشی و رفتاری دانش آموزان تفاوت معناداری وجود نداشت.

کلید واژه ها: تعطیلات، عملکرد آموزشی ، عملکرد رفتاری

1-1- مقدمه

به موجب آمارهای رسمی موجود ایران در داشتن تعطیلات رسمی اولین كشور جهان به شمار می آید و این امر موجب خسارت بسیاری از جهات مادی و معنوی به كشور می شود.كه كاهش تولیدات صنعتی و افت تحصیلی از جمله این خسارت به شمار می آید(مجمع، 1387).

محور زمان در برنامه ریزی های ملی (كوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت) از اهمیت فوق العاده برخوردار است كه چه بسا مهم ترین برنامه ها به علت از دست دادن زمان با ناكامی مواجه شده اند.

امام علی (ع) می فرمایند: زمان مانند ابر می گذرد.(نهج البلاغه، انتشارات اسوه 1375) یقیناً ایشان می خواستند نهایت استفاده از زمان را برای ما یادآوری كنند.

باید بر زمان مدیریت كرد از اتلاف عمر كاست جلوی ضایعات و تضییع عمر را گرفت وقت ها را ارزان از دست نداد به زمان و ثانیه و ساعت و لحظه های عمر و نوجوانی و جوانی فرزندان این بوم و خاك بها داد و از آن بهره برد.به وقت و زمان هم بصورت خرد و هم بصورت كلان نگریست باید برای آن برنامه ریزی كرد از آن بهره برداری نمود.صرفه جویی در وقت تنظیم صحیح اوقات و برنامه ریزی برای استفاده مطلوب و بهینه از عمر و زمان نقطه كلیدی در موفقیت یک جامعه دارد(همان منبع).

بویژه باید فرصت های دوران حساس نوجوانی و جوانی را كه بازدهی آموزشی، تجربه آموزی و بارورشدن استعدادها بسیار زیاد است مغتنم و ارزشمند دانست و سهل انگاری و غفلت موجب از دست دادن بهترین فرصت ها و دوره های عمر در حیات ملی یک جامعه یک انقلاب و یک كشور است.در معارف اسلامی مسئولیت در برابر عمر بسیار سنگین و سهم به حساب آمده بر استفاده مطلوب از دوران جوانی و فرصت های طولانی زندگی تأكید شده است اسلام ما را از خطر از دست دادن فرصت ها و جوانی بر حذر داشته است.

باید با برنامه ریزی صحیح آموزش و افزایش آگاهی های عموم و بسیج همه قشرها زمینه را برای استفاده بهینه از فرصت ها فراهم نمود. زمانی كه می گذرد و زمانی كه درست استفاده می شود (زندگی) می باشد (مجمع، 1378).